کلیم کاشانی

موشکافی‌ها در آن اندام زیبا کرده‌ام

تا کمر را از میان زلف پیدا کرده‌ام

کلیم کاشانی

کلیم کاشانی

متاع خانه‌ی دل آنچنان به یغما رفت

دری نماند که بر روی دشمنان بندیم

کلیم کاشانی

کلیم کاشانی

متاع خانه‌ی دل آنچنان به یغما رفت

دری نماند که بر روی دشمنان بندیم

کلیم کاشانی

کلیم کاشانی

بی‌کسانیم، گذاری به سر ما که کند ؟

مگر از گریه گهی بگذرد آب از سر ما

کلیم کاشانی

کلیم کاشانی

نجات غرقه‌ی بحر تعلق آسان نیست

مگر به تخته‌ی تابوت بر کنار افتد

کلیم کاشانی

غنی کشمیری

در هر نماز دست به زانو چرا زند ؟

زاهد اگر ز کرده پشیمان نگشته است

غنی کشمیری

غنی کشمیری

افتادن و برخاستن باده پرستان

در مذهب رندان خرابات نماز است

غنی کشمیری

غنی کشمیری

گر کسی می نخرد غم مخور ای باده فروش

این متاعی است که چون کهنه شود، بیش بهاست

غنی کشمیری

غنی کشمیری

تا بود گفتگو سخنم نا تمام بود

نازم به خامشی که سخن را تمام کرد

غنی کشمیری

غنی کشمیری

رفیق اهل غفلت هر که شد از کار می‌افتد

چو پایی خفت پای دیگر از رفتار می‌افتد

غنی کشمیری

غنی کشمیری

سر رشته‌ی تحریر نیفتاد به دستم

جز خط کف دست مرا دست خطی نیست

غنی کشمیری

غنی کشمیری

بالش خوبان دگر از پر است

شوخ مرا فتنه به زیر سر است

غنی کشمیری

غنی کشمیری

همچو سوزن دایم از پوشش گریزانیم ما

جامه بهر خلق می‌دوزیم و عریانیم ما

غنی کشمیری

فاضل نظری

در تقلای عبادت غافل از مقصد شدیم

از سفر واداشت ما را توشه‌ی سنگین ما

فاضل نظری

فاضل نظری

ای زخم کهنه‌ای که دهان باز کرده‌ای

چون دیگران بخند به غم‌های ما تو هم

فاضل نظری

فاضل نظری

ای زخم کهنه‌ای که دهان باز کرده‌ای

چون دیگران بخند به غم‌های ما تو هم

فاضل نظری

رفیع مشهدی

ما قوت پرواز نداریم و گر نه

عمری است که صیاد شکسته است قفس را

رفیع مشهدی

رفیع مشهدی

مانع ز اختلاط دو زلف تو روی توست

تا روز هست، شب نتواند به شب رسید

رفیع مشهدی

رفیع مشهدی

من یک شب از تو دور شدم سوختم ز غم

خورشید از فراق تو هر شب چه می‌کند ؟

 

رفیع مشهدی

میلی مشهدی

بهر هزار وعده‌خلافی دیگر است

گر از هزار وعده یکی را وفا کند 

میلی مشهدی

میلی مشهدی

بهر تو مانده بر سر زانو هزار سر

تو سرنهاده بر سر زانوی کیستی ؟

میلی مشهدی

رهی معیری

من که بیدارم از جدایی توست

تو چرایی به نیمه شب بیدار ؟ 

رهی معیری

رهی معیری

نبود گوهر یک‌دانه‌ای در این دریا

و گر نه چون صدف آغوش می‌گشودم من 

رهی معیری

رهی معیری

چنان ز خاطر اهل جهان فراموشیم

که سیل نیز نگیرد سراغ خانه‌ی ما 

رهی معیری

مولوی

خنک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش

بنماند چیزش الا هوس قمار دیگر 

مولوی

مولوی

سجاده نشین با وقاری بودم

بازیچه‌ی کودکان کویم کردی 

مولوی

شفایی اصفهانی

پرستاری ندارم بر سر بالین بیماری

مگر آهم از این پهلو به آن پهلو بگرداند

شفایی اصفهانی

فانی کشمیری

گه دهانت جان ستاند، گاه خالت دل برد

در کتاب آفرینش نقطه‌ای بیکار نیست

فانی کشمیری

نظیری نیشابوری

درس ادیب اگر بود زمزمه‌ی محبتی

جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را 

نظیری نیشابوری

نظیری نیشابوری

دست طمع چو پیش کسان کرده‌ای دراز

پل بسته‌ای که بگذری از آبروی خویش 

نظیری نیشابوری

حسین منزوی

چون موریانه بیشه‌ی ما را ز ریشه خورد

کاری که کرد تفرقه با ما تبر نکرد

حسین منزوی

حسین منزوی

دریای شور انگیز چشمان تو زیباست

آنجا که باید دل به دریا زد همین جاست

حسین منزوی

قصاب کاشانی

دنیا و آخرت به نگاهی فروختیم

سودا چنین خوش است که یکجا کند کسی

قصاب کاشانی

قصاب کاشانی

چشم جادو، غمزه ترسا، خال هندو، رخ فرنگ

در میان خطه‌ی کفار می‌گویم حدیث

قصاب کاشانی

نجیب کاشانی

در بند آن نیم که به دشنام یا دعاست

یادش به خیر هر که مرا یاد می‌کند

نجیب کاشانی

واعظ قزوینی

دلی کز درد عشق آگاه شد راحت چه می‌داند ؟

نمی‌گنجند در یک چشم با هم، خواب و بیداری

واعظ قزوینی

واعظ قزوینی

درست نیست دو رنگی میان ظاهر و باطن

بگو شکسته نویسند توبه‌نامه‌ی ما را

واعظ قزوینی

مسیح کاشانی

تمام تا نکنی کار من نگردی باز

بر این امید نباشی که زخم‌ها کاری است

مسیح کاشانی

نجات اصفهانی

می‌خواست سوی من نگرد سوی خویش دید

خود نوش کرد شربت بیمار خویش را

نجات اصفهانی

نجات اصفهانی

شب از فغان همه‌ی خلق را ز خواب بر آرم

برای آن که تو را هیچ کس به خواب نبیند

نجات اصفهانی

نجات اصفهانی

رفت حاجی به طواف حرم و باز آمد

ما به قربان تو رفتیم و همان جا ماندیم

نجات اصفهانی

ناظم هروی

شد از گلاب یقینم که باغبان جهان

به کس نمی‌دهد آبی که باز نستاند

ناظم هروی

ناظم هروی

ای داخل گله‌ی زمانه

فربه نشوی که می‌کشندت

ناظم هروی

لا ادری

دنیا به کام ما که نبوده است تاکنون

من‌بعد هم به کام شما، ما نخواستیم

«لا ادری»

صیدی تهرانی

به حیرتم که چه سان می‌خورد به دل تیرت

تو را که هیچ نظر نیست بر نشانه‌ی خویش

صیدی تهرانی

فاضل نظری

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند

«فاضل نظری»

کلیم کاشانی

ما زآغاز و ز انجام جهان بی خبریم
اول و آخر این کهنه کتاب افتاده است

«کلیم کاشانی»

سریال وکیل لینکلن

1-    سریال وکیل لینکلن: سه تا چیز هست که باید توی زندگی بدونیش: چیزی که می‌خوای، چیزی که باورش داری و چیزی که باید انجام بدی؛ همیشه هم در یک راستا نیستند، راهب توماس آکویناس.

2-     

سریال وکیل لینکلن

1-    سریال وکیل لینکلن: حرکت‌های انقلابی و ناگهانی خیلی مهمه! همون چیزیه که آدم می‌خواد ولی نباید باعث بشه که درجا بزنی!

سریال وکیل لینکلن

1-    سریال وکیل لینکلن: من می‌تونستم بفهمم مواد کدوم دردم را آروم می‌کرد؟ تا ندونی کجات داره خوب می‌شه نمی‌تونی بهتر بشی. اصل کار اینه!